Sunday, July 17, 2011

Μεθυσμένα αστέρια

Μέσα στο άπειρο της νύχτας κάνω άδειες σκέψεις
συλλογίζομαι ανθρώπους και θυμάμαι λέξεις
μη πιστέψεις πως σε ξέχασα ή πως θα σε ξεχνούσα
γιατί πάντα θα'σαι η μορφή που αγαπούσα.
Αναλογίζομαι τα τόσα που'χω ζήσει μαζί σου
πόνο, γέλια, μίση λάθη, δάκρυα και πάλι πίσω
όταν είσαι πλάι μου νομίζω πως θα σε λιανίσω
μα μακριά μου όταν φεύγεις θα'θελα να σε φιλήσω.
Μια αγκαλιά, ένα φιλί, το σώμα μου μες το δικό σου
για να νιώσεις πως εγώ ίσως να είμαι ο άνθρωπος σου
η ζωή έχει μυστήριους τρόπους για να σε δουλεύει
σε τσακίζει, σε εκνευρίζει ή θα σε τσαμπουκαλεύει.
Δεν μπορώ να εξηγήσω τι συμβαίνει με εσένα
πάντως σίγουρα μιλάω για ό,τι παίζει με μένα.
Η ζωή θα είναι ρόδα και γυρνά σαν να'ναι σβούρα
και στα κάτω της σου αφήνει μόνο εμπόδια και σαβούρα
ίσως είναι μια νεράιδα από πόθο στερημένη
και ξεκλέβει απ΄τους θνητούς ότι συναίσθημα ξεμένει.
Ίσως να'ναι ένα μαχαίρι που για το αίμα μας διψάει
θέλει να μας τυραννάει και στο σκότος μας πετάει.
Ή τουλάχιστον για μένα η ζωή είναι καριόλα
διότι στην αγάπη δεν μ'αφήνει να τα έχω όλα.
Με τσιγάρο μες το στόμα και μια κολλητή παρέα
βλέπω στα ψηλά και θέλω τόσα πράγματα ωραία
γιατί μεθυσμένα τ'άστρα και αλήτης ο ουρανός
μόνο από τη φαντασία μου δεν θα κλέψουν το φως.... 

No comments: