Tuesday, May 3, 2011

Και ξανά απ΄την αρχή

Δεν είν' απλά το βλέμμα σου που λιώνει την καρδιά μου,
 δεν είναι μόνο τ' άγγιγμα  που καίει τα φτερά μου,
δεν είν' ο λόγος σου απλά που κλέβει τη μιλιά μου,
Ο ίδιος συ, το πιο βαρύ απ'τ' άμαρτηματά μου.

Είσαι μυστήρια έμπνευση, μια ιδέα αμαρτωλή,
ένα γλυκόπιοτο αγκάθι μέσα στα πλευρά μου.
Σαν ψίθυρος γλυκιάς ντροπής μέσα στα μυστικά μου,
 ο απαγορευμένος ο καρπός στα ονείρατα μου.

Ένα οικείο άρωμα, το πιο μεθυστικό μου,
μια φαντασία μόνιμα θαμμένη στο μυαλό μου.
Με κοίταξες σαν άγγελος, σαν δαίμων με κολάζεις,
τα μέσα μου ανατάραξες και με ανατριχιάζεις.

Θέλω να σε αγγίξω μα δεν είσαι κοντινά μου,
να σε φιλήσω μα εσύ πηγαίνεις μακριά μου.
Χάσμα μάφήνει χώρια σου που θέ' να ξεπεράσω,
 ένα πυργί ακανθωτό που θέλω να το σπάσω.

Και αν είναι η αγάπη αμάρτημα, χαρά μου ν'αμαρτήσω,
αφού απο τα μέσα μου σε δεν μπορώ να σβήσω.

No comments: