Μια σκιά μόνη, στο δρόμο τριγυρνά,
Σκιά του φθινοπώρου τη φωνάζουν,
να εκφράσει της τα σώψυχα ζητά.
Φλόγα πυροκόκκινη τα μαλλιά της,
η ψυχή της ένα σύννεφο γαλάζιο,
μόνη είναι στα μάτια τα δικά της.
Μα δεν κοιτάς απέναντι στην όχθη,
να δείς άλλες σκιές που τριγυρίζουν,
κι οι ιδέες τους σαν φώτα λαμπυρίζουν.
Σκιά μου, ο ήλιος μας θα δυναμώσει,
Και απάνω στης πραγμάτωσης το βράχο
η αγωνία και τ'άγχος θα τελειώσει...
Υ.Γ:Κουράγιο SoA! :)
No comments:
Post a Comment